blog-όσφαιρα + monitor

Έχω πάθει ένα μικρό εθισμό με τα blogs σας. Διαβάζω από δω, από κει. Υπάρχουν από όλα: δυνατά σφηνάκια για μία και έξω, πολύ νερωμένα κοκτέιλς, κρασιά παλαίωσης που για να τα απολαύσεις θέλεις χρόνο και καθαρό ουρανίσκο -μέχρι και μπόμπες.

Χαίρομαι που άνοιξε η συζήτηση για το ποιοί είμαστε (λες και όλοι είμαστε το ίδιο), τί θέλουμε να καταφέρουμε (λες και όλοι έχουμε τους ίδιους στόχους). Και μου αρέσει που σε όλη αυτή την ιστορία εμπλέκετε το monitor -άλλος θέλει να μπεί, άλλος θέλει να βγεί, άλλος αναλύει αν η blog-όσφαιρα ορίζεται από αυτό ή το ορίζει. Χαίρομαι, γιατί αυτός ήταν και είναι ο στόχος, να μας φέρει τόσο κοντά που να αναγκαστούμε να μιλήσουμε ο ένας στον άλλο, να γνωριστούμε, να μυρίσουμε τα χνώτα μας.

Δεν περιμένω να βρω ένα άλλο είδος ανθρώπων στα blogs. Οι ίδιοι είμαστε. Το μόνο που αλλάζει είναι ότι το "μέσο" έχει μία αναρχία, μία εγγενή τάση για αποκέντρωση. Πηγαίνουμε από μία κοινωνία όπου οι πληροφορίες και οι ιδέες ρέουν προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις και μέσα από κανάλια σε μία κοινωνία όπου οι πληροφορίες και οι ιδέες διαχέονται γρήγορα προς όλες τις κατευθύνσεις. Εμείς, που είμαστε από τους πρώτους (λέμε τώρα), πρέπει να φροντίσουμε να μην υπάρχουν πολλά εμπόδια και στεγανά, να ανοίξουμε όσο περισσότερα κανάλια γίνεται. Να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που η επόμενη μεγάλη ιδέα ή η επόμενη σημαντική πληροφορία θα φτάσει παντού, θα κυκλοφορήσει ελεύθερα.

Θα τα καταφέρουμε; Όχι βέβαια! (αλλά ίσως να φτάσουμε κοντά...)

Food for thought: - Βρε κουτά... - Φασίστα πιτσιρίκο - Game Over - Blog ‘n’ Roll Revisited: Τα μπλουζ της μπλογκοκενωνίας - Blogs, Blogs, Blogs... - Let's Blog'n'Roll