archive about

οι δικές μου εντυπώσεις από την "διημερίδα".

[ Είναι γενικά πολύ εύκολο να κρίνουμε αυτούς που προσπαθούν να κάνουν κάτι. Η κριτική είναι εύκολο πράγμα -αυτό ακριβώς που κάνω και εγώ, λίγο πιο κάτω. Ανεξάρτητα από τα αρνητικά σχόλια που ακολουθούν, θεωρώ ότι η εκδήλωση ήταν "κάτι". Μπορεί να γίνει "κάτι περισσότερο" αν οι διοργανωτές ακολουθήσουν τα links που παραθέτω στο τέλος και αξιοποιήσουν τα σχόλια όλων όσων έγραψαν σχετικά με την εκδήλωση. ]

Την πρώτη μέρα της διημερίδας του ΑΠΔ με θέμα "Συμμετοχική δημοσιογραφία: blogs και νέα μέσα" την παρακολούθησα μέσα από το blogchannel.gr. "Την παρακολούθησα" είναι σχήμα λόγου γιατί μπόρεσα να ακούσω την εισαγωγή της Παναγιωταρέα (σταθερή αξία: εξοργιστικά απαράδεκτη), την παρουσίαση του Δρανδάκη και στο τέλος την παρουσίαση του Gillmor. Ενδιάμεσα που και που άκουσα διάφορα αποσπάσματα -καθώς δούλευα και είχα την σελίδα του blogchannel.gr ανοικτή στο background.

Με εξαίρεση την παρουσίαση του Νίκου, που θεώρησα μία πολύ καλή εισαγωγή (ήταν και η πρώτη παρουσίαση χρονικά) και την ενδιαφέρουσα (αλλά όχι και super wow) παρουσίαση του Gillmor οι εντυπώσεις μου από τα υπόλοιπα που είδα/άκουσα (επαναλαμβάνω, έχασα αρκετές ώρες) ήταν απογοητευτική. Κάτι καθηγητές, δημοσιογράφοι και φοιτητές που προσπαθούσαν να αναλύσουν ένα φαινόμενο για το οποίο ήταν προφανές ότι είχαν, στην καλύτερη περίπτωση, μία αμυδρή υποψία του τί είναι -μου θύμισαν για μία ακόμη φορά γιατί έχω ελάχιστη εκτίμηση το Ακαδημαϊκό κατεστημένο της Ελλάδας.

Να μην ξεχάσω, ότι από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη της εκδήλωσης ήταν οι μικρές συνεντεύξεις-συζητήσεις που έγιναν στα διαλείμματα.

Σήμερα υπήρχε μία μικρότερη εκδήλωση στην Αθήνα που έγινε στον Ιανό. Μου άρεσε η παρουσίαση του Αρκούδου. Ο Gillmor είπε τα ίδια (προφανώς, τί θα έλεγε ο άνθρωπος μόλις μερικές ώρες μετά;) κάτι που ήταν λίγο βαρετό. Τουλάχιστον δεν χρειάστηκε να υποστούμε τον ρυθμό που επέβαλε η μετάφραση στην παρουσίαση της Θεσσαλονίκης (μία φράση στα αγγλικά, μετάφραση στα ελληνικά και πάμε πάλι).

Αν ένα πράγμα με απογοήτευσε πολύ ήταν ο τρόπος που μελλοντικοί δημοσιογράφοι και οι καθηγητές τους προσέγγισαν το αντικείμενο. Εντελώς επιφανειακά. Δεν μου έδωσαν την εντύπωση ότι "έζησαν" καθόλου τον χώρο που μελέτησαν[1]. Και λέω ότι με απογοήτευσε, γιατί σκέφτομαι ότι οι ίδιοι άνθρωποι σε μερικά χρόνια θα καλύπτουν πολύ πιο δύσκολους χώρους [2] (ναρκωτικά, υγεία, δικαιοσύνη, κοινωνικά θέματα) και θα το κάνουν πιθανότατα με τον ίδιο επιφανειακό τρόπο, θεωρώντας μάλιστα ότι τι κάνουν καλή δουλειά -χωρίς καν την υποψία ότι μπορεί να υπάρχουν πτυχές που τους διαφεύγουν.

Επαναλαμβάνω, ότι έχασα πολύ μεγάλα μέρη της εκδήλωσης που ίσως να είχαν τελείως διαφορετική εικόνα -μακάρι. Για όσους κατηγόρησαν τους bloggers που συμμετείχαν στα panels, πρέπει να πω ότι θεωρώ πως πολύ καλά έκαναν και ήταν εκεί -ήμουν και εγώ καλεσμένος και αν μπορούσα θα είχα πάει.

Να ξαναπώ αυτό που είπα στα χθεσινά audionotes: θεωρώ πώς το πιο ενδιαφέρον μέρος της εκδήλωσης ήταν η κάλυψη με live streaming μέσω internet, μαζί με την δυνατότητα που είχαμε, όσοι το παρακολουθούσαμε έτσι, να σχολιάζουμε. Νομίζω ότι αν τα σχόλια μπορούσαν να εμφανίζονται σε κάποια μεγάλη οθόνη δίπλα στο panel το συνολικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο.

Άλλοι που ήταν εκεί, έγραψαν: - Τα ΓΙΑΤΙ και τα ΔΙΟΤΙ των ΗΜΕΡΙΔΩΝ και των ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ - Ανέκδοτο περί συνεδρίου συμμετοχικής δημοσιογραφίας - Όταν τα παραδοσιακά μέσα κάνουν έφοδο στα νέα... - Συνέδριο; Δημοσιογραφία; - Συμμετοχική Δημοσιογραφία: Blog και Νέα Μέσα - Δημοσιογραφία και πολίτες ΙI ή ένα συνέδριο γι’ αυτά - Livestreaming από τη διημερίδα - Citizen journalism and the Traditional Media - What is journalism? - Λα-λα Λόλα να ένα blog και άλλοι, που ίσως μου διέφυγαν.

update. προσθέστε στα σχετικά άρθρα: - New Media Conference συμπεράσματα - Social Media Tales: ένα συνέδριο κι η σφαγή των αμάχων


[1] δεν θυμάμαι για παράδειγμα να άκουσα από "ακαδημαϊκά" χείλη την λέξη "σχόλιο". Πόσο πιθανό είναι να έχεις ζήσει λίγο το blogging και να μην σε έχουν απασχολήσει τα σχόλια; Από το τί είδους moderation να ακολουθήσεις, μέχρι του τί επιτρέπεις, τί αξία έχουν, αν έχουν κ.λ; [2] στο κάτω-κάτω, το να δοκιμάσεις το blogging είναι αρκετά πιο εύκολο από το να δοκιμάσεις να ζήσεις την εμπειρία των ναρκωτικών ή τις συνθήκες των φυλακών.