DRM και χρόνος ζωής των έργων

Ενδιαφέρον άρθρο του Νίκου για τα ebooks. Και συμφωνώ με τις ανησυχίες που εκφράζει για το DRM. Εγώ έχω να προσθέσω και κάτι ακόμη: όποιος δημιουργός έχει την φιλοδοξία το έργο του να υπάρχει μετά από 30, 40, 50 χρόνια, έχει μόνο μία λύση και αυτή είναι να επιτρέπει την ελεύθερη αντιγραφή του. Μην γελιέστε, σε 50 χρόνια, το "κλειδωμένο" μουσικό κομμάτι θα είναι τόσο άχρηστο όσο και η δισκέτα 5'' 1/4 στην οποία έχετε κρατήσει μία εργασία από τα φοιτητικά σας χρόνια. Και ακόμη χειρότερα.

Αν λοιπόν είσαι φιλόδοξος ή ματαιόδοξος δημιουργός και πιστεύεις ότι το έργο σου πρέπει να ζήσει στους αιώνες, το μόνο που μπορείς να κάνεις για να ελπίζεις, είναι να το ανεβάσεις στο internet, να επιτρέπεις να κυκλοφορεί σε torrents και p2p και να ελπίζεις ότι θα υπάρχουν αρκετοί που ενδιαφέρονται για αυτό ώστε να το αντιγράψουν στον υπολογιστή τους και να το μετατρέπουν στο κάθε νέο format όταν το προηγούμενο σταματάει να χρησιμοποιείται: ίσως κάπου να υπάρχει ένα ή περισσότερα αντίγραφά του σε 50 ή 100 χρόνια.