γραφειοκρατία των τραπεζών

Είναι πολύ εύκολο να αναφερόμαστε στα προβλήματα παραγωγικότητας, ανταγωνισμού, στο πόσο δύσκολο είναι να επιχειρήσεις στην Ελλάδα και να στεκόμαστε στα “μεγάλα”, όπως φορολογικοί συντελεστές, νομικοί περιορισμοί, κόστος εργασίας.

Το θέμα είναι ότι ακόμη και αν τα ξεπεράσεις όλα αυτά, η Ελληνική πραγματικότητα μπορεί να αποτρέψει την επιχειρηματικότητα μέσω μίας μεθόδου “θανάτου από χιλιάδες μικρά κοψίματα”. Μικρά προβλήματα που συναντάς σε κάθε βήμα, όχι μόνο από το Δημόσιο, αλλά και από τον ιδιωτικό τομέα.

Πάω για παράδειγμα στην τράπεζα (Πειραιώς συγκεκριμένα, αλλά είδα ότι το ίδιο ισχύει μάλλον για όλες τις τράπεζες), για να ανοίξω εταιρικό λογαριασμό, για ετερόρρυθμη εταιρεία της οποίας η σύσταση έχει ημερομηνία 23/11/2012 (πριν από λιγότερο από ένα μήνα). Λογαριασμός που είναι σχεδόν απαραίτητος πλέον, για να μπορείς να εισπράττεις χρήματα από κάποιο ποσό και πάνω.

Εκεί λοιπόν μαθαίνω, ότι χρειάζομαι ένα επικυρωμένο αντίγραφο του καταστατικού. Έχω μαζί μου το πρωτότυπο (και δεν θέλω να το αφήσω, για προφανείς λόγους). Θα πρέπει να ξαναπάω, με επικυρωμένο αντίγραφο, π.χ. από δικηγόρο ή ΚΕΠ. (Ωραία, να τί θα κάνω όλη την μέρα που δεν είχα να κάνω τίποτα...)

Κοίτα τώρα το παράδοξο. Η τράπεζα, δέχεται ένα αντίγραφο επικυρωμένο από έναν δικηγόρο που δεν έχει δει ποτέ της, αλλά δεν εμπιστεύεται τον διευθυντή του υποκαταστήματός της, να πιστοποιήσει ότι έβγαλε φωτοτυπία των χαρτιών...

Δεν σταματάμε εδώ. Χρειάζομαι και πρόσφατο χαρτί από το Πρωτοδικείο, ότι δεν υπάρχει μεταβολή στο καταστατικό. “Δηλαδή πόσο πρόσφατο”, ρωτάω εγώ, που δεν έχω ιδέα τι είναι το Πρωτοδικείο και δεν θέλω να μάθω, “γιατί το ίδιο το καταστατικό που σας έφερα, δεν είναι καν μηνός”.

Στις διαμαρτυρίες μου ότι αισθάνομαι σαν να έχω πάει σε δημόσια υπηρεσία, η απάντηση ήταν ότι αυτές είναι οι οδηγίες του νομικού τμήματος -και δίκαιο έχει ο άνθρωπος που μου το είπε, αλλά η (απαραίτητη) γραφειοκρατία ενός οργανισμού είναι πολύ σημαντική για να αφήνεται στους δικηγόρους του.

Δεν άνοιξε ο λογαριασμός λοιπόν σήμερα. Χαμένη η μέρα. Πάμε πάλι αύριο. Με την ελπίδα ότι τελικά δεν θα χρειαστεί το χαρτί από το Πρωτοδικείο, γιατί αλλιώς, θα χρειαστώ και άλλες μέρες.

Έτσι λοιπόν περνάνε οι μέρες κάποιου που αποφασίζει να ξεκινήσει την δική του εταιρεία. Μία στον ΟΑΕΕ που ανακάλυψε ότι του χρωστάς χρήματα από το 2005, μία στην εφορία για να θεωρήσεις βιβλία και να κάνεις κάτι τρυπούλες σε μπλοκάκια, μία στην τράπεζα, μία στο ΚΕΠ, μία ξανά στην τράπεζα κ.λ... Χιλιάδες μικρές αμυχές σε χρόνο, χρήμα και ενέργεια.

Ορίστε λοιπόν μία ευκαιρία για τις τράπεζες να βοηθήσουν την επιχειρηματικότητα ουσιαστικά: απλοποιήστε τις διαδικασίες, δημιουργήστε κανάλια ώστε να συλλέγετε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πελάτες σας και λύστε τα.