archive about

η αθώωση του Αντώνη Τσιπρόπουλου και η ευθύνη του εισαγγελέα.

Χθες ολοκληρώθηκε μία δικαστική υπόθεση που ξεκίνησε πριν από 6+ χρόνια, το 2006. Ο Αντώνης Τσιπρόπουλος αθωώθηκε, αφού υπέστει μία απίστευτη ταλαιπωρία για χρόνια.

Αλλά το βασικό ερώτημα παραμένει: ποιο ήταν το αδίκημα για το οποίο ο εισαγγελέας και οι διωκτικές αρχές εισέβαλαν στο σπίτι του, κατέσχεσαν τα μηχανήματα της δουλειάς του και τον έτρεχαν στα δικαστήρια επί 6 χρόνια;

Το αδίκημα ήταν ότι ο aggregator που είχε φτιάξει αναπαρήγαγε κάποιες φωτογραφίες που δηοσίευσε ένα blog. Οι “άσεμνες” αυτές φωτογραφίες ήταν (από όσο θυμάμαι) photoshop-αρισμένες φωτογραφίες από τσόντες, στις οποίες τα πρόσωπα είχαν αντικατασταθεί από άλλα, γνωστά. Μπορεί να ήταν κακόγουστες για κάποιους, αλλά στην χώρα που για ένα διάστημα οι μισοί συζητούσαμε για την τσόντα της Τζούλιας, η προφανώς σατηρική χρήση του συγκεκριμένου υλικού, μοιάζει αστείο να διώκεται ποινικά.

Κατανοώ γιατί οι εικονιζόμενοι μπορεί να ήθελαν να κάνουν μήνυση (χωρίς να συμφωνώ) όταν θεώρησαν ότι προσβάλονται. Και, για να είμαστε δίκαιοι, ο γνωστός τηλεβιβλιοπώλης Λιακόπουλος που έκανε την μήνυση, στην πορεία απέσυρε τις κατηγορίες.

Αυτό που είναι παράλογο είναι η συμπεριφορά του εισαγγελέα. Ο εισαγγελέας που κινήθηκε από την πρώτη στιγμή με τρόπο αδικαιολόγητα σκληρό, επικαλούμενος ότι το υλικό προσβάλει την δημόσια αιδώ, αξιοποιώντας έναν αναχρονιστικό νόμο περί “ασέμνου”. Και μόνο ότι κίνησε αυτεπάγγελτα τη συγκεκριμένη διαδικασία είναι υπερβολικό, αλλά ότι συνέχισε να επιμένει ως το τέλος στην καταδίκη του Αντώνη Τσιπρόπουλου είναι, για εμένα, κατάχρηση εξουσίας.

Σε άλλες χώρες, οι πολίτες έχουν τρόπους να ζητήσουν κυρώσεις εναντίον ενός εισαγγελέα που κάνει κατάχρηση εξουσίας, δείτε για παράδειγμα την συλλογή υπογραφών με αίτημα την απόλυση του εισαγγελέα που χειρίστηκε την υπόθεση του Aaaron Swartz. Εδώ;

Σχολιάστε στο google+

Έγραψαν άλλοι:

Παλιότερα posts μου για το θέμα: