Γιατί οι έξυπνοι άνθρωποι παρατάνε την συζήτηση

Και μία και στα σχόλια του προηγούμενου άρθρου αναφέρθηκε ο Jason Calacanis, μου άρεσε ένα από τα τελευταία posts του: why the intelligent people are walking away from the conversation.

Μου άρεσε γιατί μου θυμίζει αυτό που παρατηρώ συχνά (και στο blog μου): οι αναγνώστες λένε τις απόψεις τους μέχρι που 1-2 αρχίζουν (εκούσια ή ακούσια) να λένε τα δικά τους. Το θέμα της συζήτησης αλλάζει, τα υπονοούμενα γίνονται προσβολές και... οι υπόλοιποι αποχωρούν.

Ακούω πολλές φορές το επιχείρημα (για να δείξουν ποιά blogs έιναι πιο δημοφιλή) ότι το Χ ή το Ψ blog έχει 1.000.000 comments. Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος που έχει μία μέση επισκεψημότητα στο blog του θέλει να προκαλέσει 1.000 comments είναι πολύ εύκολο. Το δύσκολο είναι να υπάρχουν πολλά comments χωρίς να ξεφεύγουν από το θέμα. Δύσκολο έως αδύνατο, διότι στον απέραντο χώρο του internet, πάντα θα υπάρχει κάποιος να γαμήσει την συζήτηση, εκούσια ή ακούσια.

Ένα από τα πράγματα που κάνει σχετικά καλά το monitor είναι να παρακολουθεί ποιό άρθρο κάνει link σε κάποιο άλλο, δίνοντας στους αναγνώστες την δυνατότητα να παρακολουθήσουν μία "συζήτηση" που γίνεται σε ένα άλλο επίπεδο, μεταξύ blogs. Για παράδειγμα, προσθέτω ένα άρθρο και κάποιος αντί να βάλει comment στο δικό μου blog γράφει τις σκέψεις του στο δικό του (έχοντας φροντίσει να βάλει link από το ένα στο άλλο). Στο monitor θα εμφανιστεί κάτω από το άρθρο μου "1 εισερχόμενο link", διευκολύνοντας έτσι κάποιον τρίτο να διαβάσει και το άλλο άρθρο. Νομίζω ότι αυτή η μέθοδος (όπως και τα trackbacks που δυστυχώς δεν υποστηρίζει το blogspot.com) επιτρέπουν μία καλύτερη "συζήτηση" (που μου θυμίζει τις "καλές εποχές" των εφημερίδων, τότε που τις διαβάζαμε, όταν άνοιγε ένα θέμα και οι αρθρογράφοι από εβδομάδα σε εβδομάδα ή και από εφημερίδα σε εφημερίδα, απαντούσαν ο ένας στον άλλο με άρθρα -και όχι με σχόλια).