τα σχόλια πάνε αλλού (;)
Όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα blogs, θεωρήσαμε ότι ήταν σημαντικά διότι επέτρεπαν στον καθένα να δημοσιεύει τις σκέψεις του στο internet. Ήταν (μάλλον) η πρώτη φορά που ένας χρήστης του internet μπορούσε, χωρίς να έχει τεχνικές γνώσεις, να γράψει σε αυτό. Αυτό που δεν είχα συνειδητοποιήσει τότε ήταν ότι η δυνατότητα του "read-write web" δεν αναφέρονταν μόνο στους bloggers: μέσα από τα σχόλια, αποκτούσε και ο κάθε αναγνώστης, ακόμη και αν δεν είχε δικό του blog, την δυνατότητα να εκφραστεί. Και αυτό ήταν μεγάλο και πολύ σημαντικό βήμα.
Από τότε, πολλά άλλαξαν. Η σημερινή πραγματικότητα είναι διαφορετική: ο οποιοσδήποτε χρήστης μπορεί πολύ εύκολα να δημοσιεύσει κάτι στο internet. Μπορεί βέβαια να ανοίξει ένα blog. Αλλά μπορεί και να γράψει στο facebook, στο twitter, στο friendfeed και σε τόσες άλλες υπηρεσίες.
Με αυτή την έννοια, τα σχόλια (ή για την ακρίβεια, η δυνατότητα σχολιασμού κάτω από ένα post), έχουν χάσει την αξία τους. Όχι βέβαια ως μέρος της "συζήτησης" στην οποία συμμετέχει ή ξεκινάει ένας blogger με ένα post του. Αλλά αυτή η συζήτηση ξεφεύγει πλέον από τα όρια του blog [1] και εκτυλίσσεται σε πολλά και διαφορετικά μέρη στο internet, μεταξύ διαφορετικών ομάδων και κοινών. Ένα άρθρο από ένα blog γίνεται αντικείμενο συζήτησης στο twitter, το facebook, το friendfeed κ.λ., αποτελώντας μέρος όχι μίας, αλλά περισσότερων παράλληλων συζητήσεων (το "παράλληλων", καταχρηστικά, αφού οι συζητήσεις αυτές μπορεί να τέμνονται/συνδέονται, μέσω κοινών προσώπων ή links).
Έχω παρατηρήσει ότι, εδώ και καιρό, ελάχιστοι από τους αναγνώστες μου έχουν ανάγκη τα σχόλια του blog μου για να εκφράσουν τις σκέψεις τους για ένα post μου: αρκεί να τους ρίξετε μία ματιά και θα δείτε ότι η πλειοψηφία των σχολιαστών έχουν την δική τους σελίδα, twitter account κ.λ. Και όλο και περισσότεροι προτιμούν να σχολιάσουν κάπου αλλού. Άλλωστε, πολύ συχνά, διαβάζουν και τα posts μου "κάπου αλλού", π.χ. στο google reader.
Εμένα, με ενδιαφέρουν δύο πράγματα. Το ένα είναι να διευκολύνω τους αναγνώστες να σχολιάσουν στον χώρο της προτίμησής τους[2]. Για αυτό εγκατέστησα το twitter @anywhere plus, ένα plugin που διευκολύνει τον σχολιασμό ενός άρθρου στο twitter -θα δείτε για παράδειγμα ότι υπάρχει πλέον κάτω από κάθε post η φόρμα με τίτλο "σχολίασε στο twitter", με έτοιμο το short URL κ.λ.
Το άλλο, είναι ότι θέλω, όσο αυτό είναι εφικτό, να έχω έναν τρόπο ώστε αυτές οι "συζητήσεις" στις οποίες συμμετέχει ένα post μου, να αποτυπώνονται με κάποιο τρόπο κάτω από το post. Για αυτό εγκατέστησα το BackType connect plugin που επιτρέπει να εμφανίζονται ως σχόλια οι αναφορές που γίνονται σε ένα post μου κάπου αλλού (π.χ. στο twitter, το friendfeed, το digg κ.λ.).
Μπήκα στον πειρασμό να αφαιρέσω εντελώς τα σχόλια. Αλλά δεν είμαι ακόμη σίγουρος. Νομίζω ότι έχουν και αυτά λόγο ύπαρξης παρά τα όσα έγραψα παραπάνω. Νομίζω ότι είναι ο χώρος στον οποίο ένας αναγνώστης απαντάει σε εμένα σχετικά με ένα post μου, ενώ οι άλλοι χώροι είναι κυρίως για να σχολιάσει κάποιος ένα post μου με τους "φίλους" του.
Σκέψεις και πειραματισμοί είναι όλα αυτά, βέβαια. Και σε ένα βαθμό, εξαρτώνται λιγότερο από την τεχνολογία και περισσότερο από τις συνήθειες και τις συμβάσεις μεταξύ όλων όσων χρησιμοποιούμε τα μέσα αυτά.
-- [1] και παλιότερα συνέβαινε, αλλά μόνο μεταξύ bloggers, όταν αντί να αφήσουν σχόλιο, έγραφαν ένα άρθρο-απάντηση στο δικό τους blog. [2] ...με δεδομένο ότι το blog αυτό δεν έχει κανένα κέρδος να "τραβήξει" με το ζόρι τους αναγνώστες του στις σελίδες του. Αντίθετα οι σελίδες του είναι μόνο ένα από τα πιθανά μέσα στα οποία εμφανίζονται ιδέες ή πληροφορίες -αυτές είναι το σημαντικό και δεν έχω κάποιο καλό λόγο να θέλω να τις περιορίσω μόνο σε URLs που ξεκινάνε με το domain μου.