Indianapolis

12 Απριλίου, 18:12 (UTC-06:00) Κάθομα στο Terminal 5 του O'Hare International Airport στο Σικάγο, περιμένοντας την πτήση για Λονδίνο-Αθήνα. Είχα ξεκινήσει Τρίτη πρωί, πέταξα Αθήνα-Λονδίνο-Σικάγο-Ιντιανάπολη και τώρα κάτω το ανάποδο, επιστρέφοντας.

Όσο και να έψαξα, όσο ήμουν εκεί, δεν βρήκα κάποιον καλό λόγο να πάει κάποιος στην Ιντιανάπολη. Εννοώ να ταξιδέψει π.χ. από την Ευρώπη, για να πάει εκεί, όπως θα έλεγε, ξέρω 'γω, "θέλω να πάω στην Νέα Υόρκη" ή "θέλω να πάω να δω την Ουάσιγκτον". ΟΚ, εγώ πήγα γιατί εκεί έγινε φέτος το Personal Digital Archiving Conference, αλλά αυτό εννοώ -πας γιατί έχεις κάτι συγκεκριμένο να κάνεις.

Έχοντας πει όλα αυτά, η πόλη που έχει σχεδόν 1εκ. κατοίκους, δεν πρέπει να είναι καθόλου άσχημη για να ζεις.

Το κέντρο-κέντρο της είναι αυτό

Και γύρω-γύρω από το κέντρο η εικόνα είναι κάπως έτσι

Παρένθεση 1. Η περιοχή είναι ΕΠΙΠΕΔΗ. Όταν λέμε επίπεδη, ενοούμε επίπεδη. Αν είσαι σε ένα ψηλό σημείο, βλέπεις γύρω γύρω και δεν έχεις καμία αμφιβολία ότι ο ορίζοντας είναι κυκλικός.

Παρένθεση 2. Το ψηλό σημεία από το οποίο έχω βγάλει τις φωτογραφίες είναι το δωμάτιο στο οποίο έμεινα, που ήταν στον 27ο όροφο. Πρώτη φορά που χρησιμοποίησα Airbnb και δεν νομίζω ότι θα ξαναπάω κάπου χωρίς πρώτα να κοιτάξω για δωμάτιο στο Airbnb. Είδικά αν ταξιδεύω μόνος μου, σε μέρος που δεν γνωρίζω και δεν έχω γνωστούς, θα ψάχνω όχι για ολόκληρο διαμέρισμα, αλλά για δωμάτιο. Έχεις έναν άνθρωπο να μιλήσεις και να ρωτήσεις για το μέρος, μπορείς να σηκωθείς στις 4 το πρωί γιατί πεινάς και να φάς κάτι από το ψυγείο, τέλος πάντων, γλυτώνεις τα άχαρα του ξενοδοχείου. Μπορεί να ήμουν απλά τυχερός, μην σε πάρω στον λαιμό μου.

Κλείνουν οι παρενθέσεις.

Που λες, η Ιντιανάπολη δεν είδα να έχει κυκλοφοριακό. Ακόμη και στο κέντρο, έχει μεγάλους δρόμους, πάρκα, χώρο. Ο καιρός από ό,τι κατάλαβα ήταν έχουμε-να-βγούμε-έξω-από-τον-Σεμπτέμβριο: κρύο, χιόνι κ.λ. Τις μέρες αυτές που ήμουν εγώ ήρθε και η λιακάδα και η ζέστη και βγήκαν όλοι έξω να την απολαύσουν. Πάρκα μεγάλα έχει, πεζοδρόμια μεγάλα έχει, ο κόσμος βγαίνει για τρέξιμο ακόμη και στο καρά-κέντρο.

13 Απριλίου, 14:57 (UTC), κάθομαι θέση 26Κ στην πτήση BA632 από Λονδίνο για Αθήνα και συνεχίζω αυτό το post που άφησα στην μέση για να επιβιβαστώ στην πτήση Σικάγο-Λονδίνο.

Τελείωσα το Hatching Twitter σε audiobook πριν από λίγο. Ενδιαφέρον. Το είχα ξεκινήσει όταν πήγαινα, το τελιώσα τώρα στην επιστροφή.

Στην πτήση προς Αμερική, πριν από μερικές μέρες, είχα πολύ καλή θέα. Καθόμουν παράθυρο, αλλά και όλη η πτήση ήταν μέρα, και δεν είχα τον ήλιο από την πλευρά μου.

Κάποια στιγμή είδα κάτι που δεν είχα ξαναδεί και προσπαθούσα να καταλάβω τί είναι.

Μπορεί να μοιάζουν στην φωτογραφία με κύματα, αλλά δεν ήταν. Κατέληξα ότι μάλλον είναι πάγος που λιώνει και σπάει. Τώρα γιατί σχηματίζονται αυτά τα σχήματα δεν ξέρω, ίσως από ρεύματα στον ωκεανό;

Αυτά που λες.

Όσο για το Personal Digital Archiving ήταν ενδιαφέρον. Άκουσα ενδιαφέροντα πράγματα, μίλησα με κόσμο που μπορεί να βοηθήσει και σε με τα εργαστήρια Personal Digital Archiving που έλεγα. Συγκεκριμένα, κάτι χειροπιαστό για την Longaccess δεν προέκυψε, αλλά έχουμε ξεκινήσει να χτίζουμε σχέσεις με μία κοινότητα (archivists, librarians) που είναι σημαντική για εμάς.

Κλείνω laptop, για να φάω το μεσημερινό που σερβίρουν στο αεροπλάνο.

22 Απριλίου, 22:49 (UTC+02:00) ΟΚ, το post αυτό έχει μείνει δέκα μέρες στα drafts και αν δεν το ανεβάσω τώρα, θα μείνει για πάντα εκεί.