archive about

τις αποφάσεις για το νέο έτος τις παίρνω τον Σεπτέμβρη.

“@vrypan χαχα, σου λείπει το podcast, παραδέξου το. Βρες χρόνο να κάνουμε εκπομπή και το συζητάμε ;)”, μου έγραψε ο @asteris, πριν από λίγη ώρα στο twitter.

Η αλήθεια είναι πως όντως μου έλειψε το podcast. Και όχι μόνο το podcast, αλλά η επαφή με όλα αυτά που είναι σε “πειραματικό” στάδιο -οι hackers, οι makers, τα startups, τα debates για θέματα τεχνολογίας που έχουν επιπτώσεις στην ελευθερία λόγου, στην πολιτική ή στην τέχνη, όσοι παρακολουθείτε αρκετά χρόνια αυτό το blog, ξέρετε με ποια θέματα παθιάζομαι.

Το συνειδητοποίησα, όπως μου συμβαίνει συνήθως με παρόμοια θέματα, στις διακοπές, το καλοκαίρι. Και επιστρέφοντας στην δουλειά, τέλη Αυγούστου, είπα πάρει την απόφασή μου. [1]

Μίλησα με τους ανθρώπους στην assetOgilvy και βρήκαμε μία φόρμουλα συνεργασίας που ικανοποιεί και την εταιρεία, αλλά αφήνει και σε εμένα το περιθώριο να ασχοληθώ με πράγματα που δεν θα είχαν κανένα ενδιαφέρον για την assetOgilvy.

Έτσι, θα συνεχίσω να έχω ένα συμβουλευτικό ρόλο για θέματα social media και θα “τρέχω” κάποια projects στα οποία είχα ως τώρα σημαντική εμπλοκή.

Από την άλλη, σκοπεύω να ξαναζωντανέψω το blog μου, να ξαναρχίσω το podcast και να επενδύσω αρκετό από τον χρόνο μου σε 1-2 projects που έχω κατά νου. Και παράλληλα, να ασχοληθώ ως freelancer με projects που περιλαμβάνουν digital επικοινωνία, αλλά είτε είναι τόσο μικρά που δεν θα μπορούσαν να πάνε σε κάποια μεγάλη εταιρεία όπως η Ogilvy, είτε είναι startups που δεν έχουν χρήματα -αλλά σε κάθε περίπτωση, το πρώτο κριτήριο θα είναι να με συγκινούν για τον Α ή Β λόγο.

Οπότε, Αστέρη, όπως κατάλαβες, έπεσες πολύ πιο κοντά από ότι πιστεύεις! :-)

—-

[1] Σε μία περίοδο που ο κλάδος της επικοινωνίας περνάει πολύ δύσκολα και οι εταιρείες του χώρου μειώνουν το προσωπικό τους και τις αποδοχές, είχα την τύχη να εργάζομαι στην assetOgilvy, μία εταιρεία που τα τελευταία δύο χρόνια μεγάλωσε και που ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρη μαζί μου, κάτι που εκτιμώ βαθιά και για το οποίο είμαι υπόχρεος. Είναι προφανές, πως η απόφαση δεν ήταν καθόλου εύκολη…